Warszawskie Zakłady Fotochemiczne Foton
Początki przemysłu fotochemicznego w Warszawie związane są z Piotrem Lebiedzińskim, który w roku 1888 rozpoczął produkcję materiałów światłoczułych. W roku 1936 przy bracia Jerzy i Kazimierz Franaszkowie, właściciele fabryki obić papierowych i papierów kolorowych „J. Franaszek S.A.” rozpoczęli budowę oddziału zajmującego się produkcją papierów fotograficznych i błon negatywowych. Produkcja utrzymana została pomimo wybuchu II wojny światowej i w czasie okupacji hitlerowskiej zakład nie przeszedł pod zarząd niemiecki. W zakładach powstawały m.in. papiery ze znakami wodnymi dla potrzeb ruchu oporu. W roku 1943 zmarł Jerzy Franaszek, a 5 sierpnia 1944 podczas rzezi Woli oddziały SS zamordowały Kazimierza Franaszka z rodziną, pracowników i ludzi szukających schronienia na terenie fabryki. Zabudowania fabryki uległy zniszczeniu w czasie Powstania Warszawskiego, urządzenia do produkcji fotochemicznej zostały zdemontowane i wywiezione do Niemiec. Po wojnie fabrykę wstępnie odbudowano w 1949 roku, nadając jej nazwę Warszawskie Zakłady Fotochemiczne Foton. Zakłady specjalizowały się w produkcji błon i odczynników fotograficznych, w tym głównie dla radiologii medycznej pod własnym znakiem Foton. Zakład produkował również inne błony techniczne (dla zastosowań w poligrafii i kartografii) oraz filmy i błony czarno-białe do fotografii amatorskiej i zawodowej. Przez lata zakład prężnie się rozwijał, co skutkowało zdolnością produkcyjną dwukrotnie przewyższającą zapotrzebowanie krajowe na błony rentgenowskie, a WZF Foton był do roku 1990 praktycznie jedynym dostawcą medycznych błon rentgenowskich dla polskiej służby zdrowia. Po zmianach ustrojowych w Polsce w latach 90. fabryka zaczęła ograniczać produkcję, a po roku 2000 budynki opustoszały.
# Podobne miejsca