Szpital Dziecięcy, Warszawa
Szpital Dziecięcy Bersohnów i Baumanów powstał w 1878 roku. Początkowo placówka była przeznaczona dla 27 dzieci. W latach 1905–1912 w szpitalu pracował jako pediatra Janusz Korczak. Po rozbudowie w roku 1930 placówka liczyła 150 łóżek. W dniu wybuchu wojny szpital dysponował około 250 łóżkami szpitalnymi. Budynki nie ucierpiały podczas obrony Warszawy, jednak wtedy pomagano tu nie tylko dzieciom, ale też dorosłym – ofiarom niemieckich nalotów. W listopadzie 1940 szpital znalazł się w granicach getta warszawskiego. W czasie powstania od sierpnia do października 1944 roku szpital był jedyną profesjonalną placówką medyczną w centrum Warszawy. Budynki szpitalne zostały uszkodzone w czasie powstania. Po zakończeniu wojny, w latach 1946–1950 szpital został odbudowany. W latach 1988–1993 całość zabudowań poddano przebudowie i modernizacji. Później mieścił się w nich Wojewódzki Szpital Zakaźny imienia Dzieci Warszawy. W 2000 placówka została połączona ze szpitalem w Dziekanowie Leśnym, dokąd stopniowo przenoszono wszystkie oddziały. Jesienią 2014 roku zlikwidowano ostatnie gabinety.
# Podobne miejsca